Wal rond de es om loslopend vee buiten de akkers te houden. Reeds in de Late Middeleeuwen had men wallen met houtsingels rond het bouwlandencomplex van het esdorp, die, wat vorm en functie betreft, overeenkwamen met de wallen in de groenlanden. De wal rond de es hield loslopend vee uit de akkers. Loslopende varkens in het dorp, loslopend rundvee en schapen buiten het dorp, weliswaar gehoed, waren heel gewoon. Omheinen van ieder afzonderlijk esperceel was niet mogelijk. Hekken sloten de toegangswegen tot de es af. Meestal waren er op meerdere plaatsen in de wal hekken. Beide werden door de dorpsgemeenschap onderhouden. Bij latere kampontginning maakte iedere ontginner zelf een wal om zijn eigen perceel. De veldnaam 'walakker' (Sleen) of 'akker veur 't hek' (Wachtum) duiden op vroeger omwalling of doorgang.