Begrip

Enkelgrafcultuur

reageer

Uw reactie

Wij zijn altijd opzoek naar reacties om de kennisbank van Drenthe uit te breiden. Wanneer u een correctie wilt doorgeven of een lemma wilt aanleveren voor de Drentse encyclopedie dan kunt u onderstaand formulier gebruiken. Ontroerende anekdotes bij een lemma of anderszins bijzondere verhalen worden niet als zodanig opgenomen in de encyclopedie. Deze reacties zullen derhalve niet in behandeling worden genomen.

Laatneolithische cultuur (Neolithicum), voorheen bekend als Standvoetbekercultuur.

De vooral in Noord-Nederland en Noordwest-Duitsland voorkomende Enkelgrafcultuur wordt gedateerd tussen 2800 en 2400 v.Chr. en is een regionale variant van een veel grotere cultuurgroep die zich uitstrekte van Scandinavië tot in Midden-Europa (battle axe cultures). Akkerbouw en veeteelt vormden de belangrijkste bronnen van bestaan. Van de omvang en vorm van de nederzettingen in Noord-Nederland uit deze periode is vrijwel niets bekend, daarentegen wel uit West-Friesland. Over het dodenbestel zijn voor Drenthe meer gegevens voorhanden. Men begroef de doden liggend in hurkhouding in een vlakgraf of onder een grafheuvel (zie ook: Eppiesbergje). Tot de grafgiften behoren standvoetbekers, vuurstenen bijlen, stenen hamerbijlen en soms fraaie dolken van vuursteen uit Grand Pressigny of andere locaties in Noord-Frankrijk. De veenweg van Nieuw-Dordrecht is door boeren van de Enkelgrafcultuur aangelegd en ook de eendelige houten schijfwielen die in de Drentse venen ontdekt zijn, dateren uit deze periode (zie ook: Veenvondsten).

Literatuur

  • Lit.: E. Drenth en A.E. Lanting, 'De chronologie van de Enkelgrafcultuur in Nederland: enkele voorlopige opmerkingen', Paleo-Aktueel 2 (1991) 42-46
  • J.N. Lanting en J. van der Plicht, 'De C14-chronologie van de Nederlandse pre- en protohistorie III: Neolithicum', Palaeohistoria 41/42 (1999-2000) 1-110
  • E. van Ginkel en J.W.H. Hogestijn, Bekermensen aan zee: vissers en boeren in Noord-Holland, 4500 jaar geleden (Abcoude 1997).