Naam voor een groep van zeven 15e-eeuwse laatgotische torens in de zuidelijke helft van Drenthe, te weten in Beilen, Dwingeloo, Havelte, Oosterhesselen, Rolde, Ruinen en Ruinerwold.

De torens worden gekenmerkt door hun rijzige bouw, met drie of vier door waterlijsten gescheiden verdiepingen die per gevel één 'opening' in de vorm van een venster, een blind venster of een galmgat hebben. Die in Beilen en Rolde worden afgesloten met een van vier- tot achtkant ingesnoerde naaldspits. De torens van Havelte en Ruinen zijn door middel van stichtingsstenen gedateerd in 1410 resp. 1423. Hun onderlinge verwantschap heeft geleid tot de hypothese dat zij werkstukken van één bouwmeester zijn. Als zodanig is Johan de Wercmeyster geopperd, die omstreeks 1380 in Ruinen was gevestigd. Ook verschillende kerken of delen van kerken zouden aan de zelfde 'school' zijn ontsproten, zoals o.a. de kerken van Dwingeloo en Rolde, en de koren in Vries en Zuidlaren.