(Almelo 1943 - Eelde 2006) Deskundige op het gebied van natuur, milieu- en erfgoededucatie en -voorlichting, publicist.
Bracht de periode 1958-1963 door bij de Kon. Machinefabriek Gebr. Stork & Co te Hengelo, inclusief technische Wilhelminaschool, gevolgd door avondstudie voor de onderwijsakte N1 te Enschede. Belandde via zijn dienstplicht bij de luchtmacht bij het KNMI en de Meteodienst en werd in 1965 geplaatst op het vliegveld Eelde; daar is hij sinds 1965 ook woonachtig.
In 1980 benoemd als eerste provinciaal consulent natuur- en milieueducatie (NME) Drenthe. Er werden door hem natuur- en milieugroepen opgericht, kadercursussen ontwikkeld en georganiseerd (waaronder de eerste politiecursussen milieusurveillance en de biotoopgerichte cursussen in samenwerking met J. Grotenhuis) en samenwerkingsverbanden geïnitieerd. Omstreeks 1996 is Tuttel binnen het consulentschap NME overgestapt naar Consulent Voorlichting & Educatie nationale parken Noordoost-Nederland, later beperkt tot de nationale parken Dwingelderveld, De Weerribben en het Drents-Friese Wold. Van 2001-2003 gedetacheerd bij Staatsbosbeheer en werkzaam als 'adviseur-stimulator publiekprojecten' in de regio Groningen-Drenthe.
Sinds 1972 is Tuttel tevens actief als freelance journalist/redacteur en tekstschrijver. Hij is medeauteur van de boeken Groene Gids van Groningen, Groene Gids van Drenthe, Spectrum Atlas van de Wilde Natuur van Europa, Leven en werken met de seizoenen in De Weerribben en auteur van 'Gouden hoeven op schrale gronden' over Drentse schaapskudden. Van 1991-1996 sprak hij columns bij Radio Drenthe; voor TV-Drenthe maakte hij in 1996 ook veertien programma's 'Groene Kringen'. Van 1994-2002 wekelijkse 'stukjesschrijver' in het Nieuwsblad (later Dagblad) van het Noorden. Sinds 1996 auteur van dialectverhalen 'met historische inslag' onder het pseudoniem Harmjan van Steenwijk, begonnen op uitnodiging van de Drentse Courant en het Groninger Dagblad.
Hij specialiseerde zich in naamkunde en volkskundige thema's. In 1993 voltooide hij een onderzoek naar het voorkomen van paasvuren in oostelijk Nederland in opdracht van het Nederlands Centrum voor Volkskunde. Daarna werd hij als adviseur ingeschakeld door gemeenten en plaatselijke groepen, die het gebruik met een 'goedgekeurd' paasvuur wilden voortzetten.
In de zomer van 2003 hervatte hij - na een jaar ziekte - zijn in 1998 begonnen 'Van Dingen & Deuntjes', een serie maandelijkse radio-documentaires bij de lokale radio-omroepen
Een iconografisch onderzoek naar motieven op kerst- en nieuwjaarskaarten leidde tot een collectie van ca. 20.000 exemplaren; Er werden exposities op diverse plaatsen verzorgd, naast een aantal lezingen over dit onderwerp. Vlak voor zijn overlijden in 2006 is het boekje "Meer dan een Wens" uitgegeven met daarin de belangrijkste en leukste uitkomsten van dat onderzoek.