Persoon

Willem (Wim) Stoppelenburg

Functie: Musicus

Geboren: 1943

reageer

Uw reactie

Wij zijn altijd opzoek naar reacties om de kennisbank van Drenthe uit te breiden. Wanneer u een correctie wilt doorgeven of een lemma wilt aanleveren voor de Drentse encyclopedie dan kunt u onderstaand formulier gebruiken. Ontroerende anekdotes bij een lemma of anderszins bijzondere verhalen worden niet als zodanig opgenomen in de encyclopedie. Deze reacties zullen derhalve niet in behandeling worden genomen.

(Berkenwoude, Z.-H. 1943) musicus.

Woonachtig in Meppel. Na de middelbare school te Gouda voltooide hij in Rotterdam de onderwijzersopleiding. Hij verhuisde in 1966 naar Groningen en studeerde aan het Stedelijk Conservatorium piano, (alt)viool, schoolmuziek (1970) en orkestdirectie (1973). Hij vervolgde deze laatste studie bij Anton Kersjes aan het Amsterdamsch Conservatorium en nam intussen deel aan dirigentencursussen (Salzburg, Wenen, Hilversum).

Stoppelenburg volgde instrumentatielessen bij Hans Henkemans, maar is als componist autodidact. Voor het toenmalige Overijssels Philharmonisch Orkest maakte hij veel arrangementen, waarvoor hij de jeugdconcerten mede voorbereidde en leidde. Hij was enige jaren dirigent van studentenorkesten in Groningen (Bragi) en Enschede (Musica Silvestra) en leidde diverse oratoriumverenigingen in het noorden en midden van Nederland. De laatste jaren is hij meestentijds als dirigent en pianist actief in projecten met nieuwe muziek uit Noord-Nederland. Verder treedt hij op als pianobegeleider.

Sinds 1988 is hij voorzitter van de Stichting Noordelijke Componisten. In Noord-Nederland is hij bekend als publicist en muziekrecensent. Zijn oeuvre omvat diverse genres: koormuziek (met en zonder begeleiding), instrumentale kamermuziek (o.a. de serie De kleine kamermuziek) in diverse bezettingen, liederencycli waaronder Het liedboek van Meng Jiao, 1993, symfonische muziek (waaronder de Westerbork Symfonie, 1992), symfonische blaasmuziek (o.a. Schiermonnikoog, 1984) en twee opera's: Salto mortale (1980) op een libretto van Bel-campo, en Het uitstel (1990) over het leven van Van Gogh. In 1998 ontving hij de Culturele Prijs van Drenthe. Discografie: De Westerbork Symfonie (cd 1992); Tien jaar pianomuziek (1983-1993). Voorts verscheen een arrangement van zijn Wiegelied op cd.

Stoppelenburgs dochters Charlotte (1979) en Josefien (1981) zijn professioneel als zangeressen actief, resp. als mezzosopraan en sopraan. Ze treden zowel solo op, als in duo. In 1997 behaalden de eerste prijs in het Prinses Christina Concours, voor het eerst aan vocalisten uitgereikt. Ze verleenden solistisch hun medewerking aan diverse oratoriumuitvoeringen en maakten enkele buitenlandse tournees. Ze werkten regelmatig mee in producties van hun vader; zo vervulden ze rollen in Het Uitstel en brachten ze tijdens een festival van de Ostfriesische Landschaft Five Love Songs in premiere, een compositie van hun vader op teksten van William Shakespeare. Ook door andere componisten zijn er speciaal voor Charlotte en Josefien duetten geschreven. Charlotte en Josefien worden vaak aan de piano begeleid door Stoppelenburg sr.