Meer Uitgebreid Lager Onderwijs - Schooltype, geïntroduceerd in de schoolwet van 1857.
Het mulo was een vorm van vervolgonderwijs, die wettelijk tot het lagere onderwijs behoorde. De wet stond de onderwijzer toe extra vakken te doceren: de beginselen van de moderne talen, wiskunde, tekenen, landbouwkunde, gymnastiek en handwerken. Met de introductie van het handwerken kregen vrouwelijke leerkrachten een plaats in het onderwijs. Er kwamen wel aparte mulo scholen met een volwaardig programma, maar ook lager onderwijs met een enkel toegevoegd vak heette al mulo.
Het mulo werd geschrapt in de lager-onderwijswet van 1878, althans in naam. In de praktijk functioneerde het wel degelijk, met name bleek het mulo een uitkomst bij de toenemende vraag naar taal- en exact onderwijs. Het mulo werd voor de kleinere steden, waarvoor een hbs financieel niet haalbaar was, een goed alternatief,voor de grotere steden een goede voorbereiding voor de hbs.
Na 1900 is er sprake van een opleving en wordt het mulo in de lager-onderwijswet van 1920 als erkend onderwijs opgenomen (zie ook: Ulo). Sindsdien maakte de mulo-school een snelle ontwikkeling door. In Drenthe werden er enkele zelfstandige mulo-scholen na de oorlog opgericht. In Rolde bijv. ging in 1959 het mulo van start, aanvankelijk in een afgekeurd lagere school gebouw. In 1964 kon een nieuwe school, gelegen aan de Zuides, in gebruik genomen worden. Bij de opening telde de school 126 leerlingen, vijf volledige leerkrachten en een parttimer. In Vries werd in 1960 het mulo opgericht, tijdelijk ondergebracht in de voormalige landbouwschool aan de Oude Rijksweg. Een eigen schoolgebouw kwam in 1962 gereed met twee klassen en twee leerkrachten, bovendien een gymnastiekonderwijzer. De meisjes kregen handwerken van de juffrouw van de lagere school. Er waren bovendien mulo-scholen in Assen, Eelde, Norg, Borger, Zuidlaren en Gieten.
In de Mammoetwet van 1968 werd dit onderwijs voortgezet onder de naam mavo, die inmiddels met het lbo is opgegaan in het vmbo (zie: Middelbaar onderwijs).
