(Assen 1698 - Leiden 1762) Theoloog en classicus. Geboren als zoon van de molenaar Albert Jans Mulder. Al op vijftienjarige leeftijd werd hij ingeschreven als student aan de Universiteit van Franeker. Voor zijn studie kreeg hij een jaarlijkse toelage van Ridderschap en Eigenerfden. Na zijn studie was hij predikant te Hoogwoud (1721), Krommenie (1726) en Haarlem (1728). Door zijn publicaties maakte hij zoveel naam, dat de Universiteit van Leiden hem in 1740 vroeg om hoogleraar theologie te worden. Zijn faam verspreidde zich tot over de landsgrenzen. Een verzoek om hoogleraar te worden in Denemarken wees hij af. In 1762 stierf hij aan de gevolgen van roodvonk. Zijn dood werd ook in het buitenland gezien als een slag voor de hele wereld der letteren, met name voor de studie van de Griekse klassieken.