Lat.: Scolopax rusticola - Broedvogel in Drenthe, geschat aantal exemplaren in de periode 1978-1995: 100 tot 250 exemplaren.

Volgens Tiesing  waren in de 19e eeuw bijna alle houtsnippen uit Drenthe verdwenen, omdat er toen vrijwel geen bossen meer waren. Aan het eind van de jaren '60 bedroeg het Drentse broedbestand ca. 10 paar. Er is een stijgende trend waarneembaar die het gevolg is van het ouder worden van de bossen, de versterking van het loofboskarakter van de Drentse bossen en het verbod op de voorjaarsjacht (Europees verbod 1959). In Zuidwest-Drenthe werd tot in 1972 in het voorjaar op deze soort gejaagd.

Het voorkomen van de houtsnip beperkt zich tot bos. Het merendeel broedt in bosgebieden die groter zijn dan 250 ha. Bossen moeten voldoende ondergroei bieden voor de dekking, open stukken voor de balts en een dikke strooisellaag voor het vinden van voldoende voedsel. De grootste dichtheden bevinden zich in de bossen rond Veenhuizen en Norg, in Boschoord en Berkenheuvel en in de boswachterijen Gieten, Borger en Grolloo. De houtsnippen die 's winters in Drenthe vertoeven en doortrekken hebben een voorkeur voor heide- en veengebieden. Het gaat om enkele tientallen exemplaren verspreid over met name Noord- en Zuidwest-Drenthe. De houtsnip was een geliefde jachtvogel. In de heerlijkheid Hoogersmilde vermeldde de daar aangestelde jager Hendrik van Hummelen dat er in 1765 onder meer 23 houtsnippen en in 1766 23 exemplaren werden geschoten.