Ook: doopschaal
Rond bekken, meestal van koper, in protestantse kerken bestemd voor het water waarmee wordt gedoopt. De schaal rust op een ijzeren ring of een plateau, bevestigd aan de kuip of de trap van de preekstoel, of op een verplaatsbare smeedijzeren standerd, die op bescheiden wijze met ornamenten kan zijn gesierd. Tal van Drentse kerken herbergen standerds en schalen uit de 17e eeuw. Sommige bekkens dragen een jaartal, bijv. Coevorden 1745 (afkomstig uit Leerort), Eelde 1780, Hoogeveen 1789. O.a. de kerken van Ruinen, Rolde, Roswinkel en Borger bezitten tinnen doopschalen. In Zuidlaren en Nieuw Dordrecht is de schaal van zilver.