Persoon

Petrus (Peter) van der Velde

Functie: Onderwijzer, Componist, Zanger

Geboren: 1918
Gestorven: 2004

reageer

Uw reactie

Wij zijn altijd opzoek naar reacties om de kennisbank van Drenthe uit te breiden. Wanneer u een correctie wilt doorgeven of een lemma wilt aanleveren voor de Drentse encyclopedie dan kunt u onderstaand formulier gebruiken. Ontroerende anekdotes bij een lemma of anderszins bijzondere verhalen worden niet als zodanig opgenomen in de encyclopedie. Deze reacties zullen derhalve niet in behandeling worden genomen.

Nijkeuter

(Vlagtwedde 1918 - Roderwolde 2004) Onderwijzer, schrijver, componist en zanger. Woont vanaf zijn derde jaar in de gemeente Roden en was daar onderwijzer en schoolhoofd.

Zijn eerste gedichten verschenen in 1940 in de Leekster Courant. Richtte in hetzelfde jaar het Bonte Bitse Cabaret op, genoemd naar het beekje de Bitse in Roden. Maar de afkorting riep in het onvrije Nederland ook hoopvolle associaties op. Nadat aanmelding bij de Kultuurkamer verplicht werd, werden de openbare optredens gestaakt. Na de oorlog ontstond uit het Bonte Bitse Cabaret de cabaretgroep De Bekketrekker. In het eerste lustrum na de oorlog zou de groep - naamloos of als Bonte Bitse Cabaret - vooral opgetreden zijn voor de RON. Voor het theaterpubliek bracht het gezelschap een avondvullend programma met liedjes en schetsjes in het Drents, geschreven door Van der Velde.

In 1947 werden er voor het eerst gedichten en verhalen in het maandblad Drente opgenomen. Voor Oeze Volk schreef hij met Hans Heyting een brievenfeuilleton geschreven. Datzelfde deden hij en Grietje Clewits voor de Leekster Courant in 1961-62. De vele verhalen, columns en gedichten die hij schreef - en tijdens culturele bijeenkomsten voordroeg - werden behalve in genoemde tijdschriften ook gepubliceerd in de Drentse en Asser Courant, het Nieuwsblad van het Noorden en Roet, waarin hij ondertekende met 'Bastiaan Brobbel'. Voor het Groningstalige tijdschrift Krödde schreef hij zowel onder eigen naam als onder het pseudoniem Wietske Knorringa. Voorts is er veel werk in bloemlezingen terecht gekomen.

Zijn pennenvruchten zijn noch inhoudelijk noch naar de vorm vernieuwend. De verhalen gaan dikwijls over de kleine burger die tegen de bureaucratie aanloopt, het kleine verdriet, en de dagelijkse beslommeringen in het gezinsleven; de toonzetting is meestal humoristisch. Zijn gedichten daarentegen zijn melancholieker en gaan vaak over het voorbijgaan van de tijd. In 1983 werkte hij mee aan het lesboek Noordenvelds, getiteld Wieder met mekaor. Pas in 1986 werden zijn teksten gebundeld in Wilwaark. Gedichten en verhaolen, herdrukt en aangevuld in 2001 als Winter op de Paaizermao. In 1986 verscheen ook de elpee Noordenveld. Leid'ies oet Noord-Drente. Met deze en andere liedjes en met verhalen waren Van der Velde en zijn vrouw Alke jarenlang voor publiek opgetreden. Bovendien werd eerder in dat jaar de erepenning in zilver van de gemeente Roden aan hem uitgereikt, voor zijn inspanningen tot behoud van de streekcultuur. [Nijkeuter]

Literatuur

  • Lit.: Nijkeuter, Drentse literatuur.