Natuurgebied, in gebruik als militair oefenterrein, dat min of meer ingeklemd ligt tussen de dorpen Anloo, Schipborg, Annen en Zuidlaren.

Het eerste toponiem is ontleend aan de karakteristieke begroeiing van eikenstruweel aan de noordkant van het terrein (strubben), de tweede naam is verbonden met de welgestelde familie Kniphorst die omstreeks het midden van de 19e eeuw het zuidelijke deel van het gebied verwierf. Het werd in 1938 behoed voor verdere ontginning doordat Defensie het terrein aankocht. Door verwerving van reeds ontgonnen gronden kreeg het zijn huidige omvang.

Het gebied geniet landelijke bekendheid vanwege de aanwezigheid van allerlei cultuurhistorische relicten, zowel uit de prehistorie als uit meer recente tijden. Uit de prehistorie stammen vier hunebedden, waarvan er nog twee (D7 en D8) aanwezig zijn, en een zestigtal grafheuvels (waaronder de welbekende Galgenberg), terwijl in de bodem nog allerhande sporen schuilgaan die verband houden met nederzettingsactiviteiten. Uit een meer recent verleden dateren de brede bundels karrensporen en andere zichtbare landschapselementen. Al deze sporen tezamen weerspiegelen het gebruik door de eeuwen heen en hangen in belangrijke mate samen met een oude verbindingsweg over de Hondsrug, waarvan het gebruik tot ver in de prehistorie teruggaat. Vanwege de belangwekkende cultuurhistorische betekenis is het terrein als 'archeologisch reservaat' gekwalificeerd.