Ondogmatisch kerkgenootschap dat geen sacramenten kent, maar grote nadruk legt op praktisch christendom en diaconaal werk. De korpsen in Drenthe (Assen, Emmen, Hoogeveen, Meppel en Nieuw-Buinen/Stadskanaal) leggen sterk het accent op evangelieverkondiging. Vanouds combineert men dit met eerste lijns hulpverlening zoals reclassering, het verschaffen van noodlogies en maaltijdvoorziening.

Al in 1887, het eerste jaar van zijn bestaan, kwam er een afdeling van het Leger des Heils tot stand in Meppel, als vierde korps in Nederland. In 1889 was er een poging om een korps te stichten in Assen. Door de weerstand van de bevolking en interne conflicten trok men zich in 1896 al weer terug. In 1908 was de komst van de Leger des Heilsbioscoop de aanleiding om opnieuw een korps in Assen te vestigen. In 1910 bracht de oprichter William Booth een bezoek aan Assen. Hij logeerde bij de commissaris der koningin J. Linthorst Homan. Aanvankelijk richtte het Leger zich alleen op evangelisatie. Gaandeweg werd dit steeds meer maatschappelijke hulpverlening, zoals voedseluitdeling, hulp aan zieken en huisbezoek. Het korps te Assen deed vanaf 1908 ook jeugdwerk en vervolgens reclasseringswerk te Veenhuizen. In 1929 werd er een Gezinsbond opgericht en later ook padvindersgroepen. Tijdens WO II moest het Leger veel activiteiten staken. Na 1945 kwam de nadruk te liggen op de zorg voor daklozen en drugsverslaafden. Een nieuw fenomeen was de inzameling en verkoop van kleding. Tijdens de TT-nachten was het Asser korps steeds actief met een muziekkorps en de verkoop van het orgaan De Strijdkreet. In 1896 was er een korps in Hoogeveen, maar de tijd was daarvoor hier nog niet rijp, waardoor het na korte tijd weer verdween. In 1931 werd het opnieuw opgericht na een goed voorbereide campagne door de kapitein Pieter Deurloo, die met zijn evangelisatieboot Febe hier had afgemeerd.